رادین دانش آموز پایه ی دوم در یک مدرسه ی غیرانتفاعی بود که به گفته ی کادر مدرسه در تمام این دوسال با خواهش و التماس های مادر و ارفاق های بیش از حد معلم توانسته بود در درس هایش پیش برود.

اما مدیریت برای سال جدید تصمیم گرفته بود که فکری به حال وضعیت او کند و درصورتی که مشکلات تحصیلی اش حل نشود او را به مدرسه کودکان استثنائی معرفی کند.

تقاضا کردم که با رادین و مادرش ملاقات داشته باشم. در جلسه مشاوره رادین را پسری دیدم که از نظر جسمی سالم و از نظرحرکتی خام و کلامش بسیار ضعیف و نامفهوم بود،تقریبا هیچکس در مدرسه حاضر نبود با او دوست شود،بی اعتماد به نفس و سرخورده بود و مادر بیان می کرد که خانم دکتر من مطمئنم بچه ام هیچیش نیست فقط  خودش رو میزنه به خنگ بازی…! بعد از اجرای تست وکسلر مشخص شد او همزمان که دچار اختلال یادگیری خواندن،نوشتن و ریاضیات است دچار نقص توجه و گفتار نیز می باشد.

نهایتا با اجرای برنامه های درمانی اختلال یادگیری و تقویت توجه و تمرکز در کنار آموزش مدرسه بخش زیادی از مشکلات تحصیلی اش به صورت هدفمند و تخصصی حل شد و او توانست در مدرسه کودکان عادی تحصیل خود را ادامه دهد.